Eğer öfkene yenilirsen, itaat etmek kaçınılmazdır.

Ördüğüm duvarlar, yetiştirildiğim çocuk kampının üzerine kuruluydu. O duvarları yıktım. Yerine yenilerini inşa etmek için kaçmam gerekti, kaçtım.

Yeni bir plan, yeni bir hayat.

Defalarca, attığım çığlıkları yüreğime sıkıştırıp geceye armağan etmiştim ama bu sefer olmayacaktı.

Şimdi öyle bir çığlık atacaktım ki, ne duyan sessiz duracaktı ne de duymayan kalacaktı.

"Ne görüyorsun?"

"Hiçbir şey, karanlık."

"Bazen görmek için," dedi dudaklarını kulağıma yaklaştırarak.

"Işıkları yakman gerekli."